ÜMİTSİZ
Ümit ver Tanrı’m
Ümit ver Tanrı’m Şu ümitsiz kuluna. Yaşamayı öğret, sevdir ona. Bilsin ki; Ümitlerin karanlığa gömüldüğü gecenin de, Ümitlerle dolu Aydınlık bir sabahı vardır. Ümitlerinin tükendiği yerde Mecali de bitmesin. Ümitler, Ümitlerin bittiği yerin, Bir adım ötesinde ümit edenleri bekler. Bütün bunları bilip de beceremeyen Şu kuluna, Ümit ver Tanrı’m, Ümit ver yalvarırım… |
Hüzünlüydü ama güzeldi.
Sevgiler Sayın Yazarım.