"Haydarpaşa Kül ve Duman" şiirinin efsunkâr kanatlarına takılıp kaldım. Şairini hiç tanımadığım bu şiir, HAYDARPAŞA YANGINI' nının sıcaklığının henüz taze ve güncel olmasından mı bana bu kadar etki etti diye defalarca sorguladım kendime. Hayır! Hayır! Ondan, güncellikten kaynaklanmıyordu etkisi. Güçlü şiirin etkisi böyledir işte. Mıknatıs gibi yakalar bırakmaz okuyanı. Alır götürür kendi dünyasına ve kendi rengine boyar okuyanı.

Şiir... Ah ki benim ezel-ebed sevdamın adı. Kanuni Sultan Süleyman'a bile adını değiştirten, sevdalılarının derisini yüzdüren, zindanlarda çürüten, ilden ile sürgün çıkartan en acımasız, en zalim sevgili. Bunca yıl, peşinden koştum da yakalayamadım onu, tutamadım ellerinden. Mısralarının rüzgârından savruldum, temasının ten ateşinden kavruldum. Bazen, YAKALADIM dediğim anda, bir de bakmışım benden kilometrelerce uzağa gitmiş şiir. Gökkuşağıdır kaçar, tutamam onu.

Her yüreğe girer. Her yüreği ya paramparça eder veya yüreğe göre şekil verir. Şiir bu işte, benim yüreğimi darma duman eden o.

Gülbeyaz Sarıoğlu' nun şiir serüvenini inceleyip takip edeceğim elbette. Dümdüz, Yunusca net ve yalın, anlaşılır ve süt aklığında kelimelerin gücüyle dokunan şiirlerini teker teker okuyacağım.

"KARAGÜMRÜK YANIYOR" veya YAKARIM DÜNYAYI" diye, arabesk şarkılarda buluşmuştuk nice zamandır. Yeni besteler yapılmaz olmuştu, yeni şiirleri doğurmadığından şair analar. Ve bu arabesk, bu acılı, bu çarpık kentlerimiz benzeri müzik paylaşımlarımız, kurulu düzenin anaforları ile bütünleşince, gele gele YÜZ KÜSUR YILLIK nadide eserimiz HAYDARPAŞA GARI' nın çatısını da yakıvermişti. O ne hazin manzaraydı. Kesinkes sabotaj veya bir başka şey var diye de düşündüm.
Şiirimizi de yaktık son çağın dehlizlerinde. SERBEST ŞİİRİ, başarılı bir NESİR PARÇASINI makasla kesip alt alta sıralamak sandık da, serbestin düzenini, güzelliğini, iç sırrını, ritmini, valsini göremedik. ARUZ'u çerçeveleyip asmış ve unutmuştuk duvarda. HECE mi, onu da KARACOĞLAN koşmalarının kafiye ve uyaklarının arkasına kendi iç gürültülerimizi parmak hesabıyla doldurmak sanmıştık. Çarpık kentler, sağlıksız yaşam ve ufuksuz,çapsız edebiyatın son senfonisiydi bunlar. İnternet yangınlarında sevdamız şiir yok oluyordu. Hüznüm de ona idi.
Ancaakkk;
Bu kadar olumsuzluğa rağmen herbiri birer VASITA olan VEZİN ve YAPI'ları, şekilleri, oluşumları, tarz ve bakışları kullanarak, HAS ŞİİRİ KANAT KANAT YÜKSELTENLER DE VARDI. Onların arada kaybolmamalrını çok çok istiyordum.
İşte
Yukarıda bulunan GÜLBEYAZ SARIOĞLU' nun bu şiiri bana göre HAS ŞİİRLER'den birisidir.
Neden mi?
Öncelikle FİZİKSEL ANALİZ:___________________________ Şiirde KAFİYE aslında bir RİTM ve AHENK unsurudur. Serbest şiiri güzelleştiren KAFİYE' nin şiirin içinde, özünde dansıdır. Bazıları şimdi bana diyebilir ki, (serbest şiirde kafiye mi olur?) Evet desinler. Geleneksel HECE şiirimizde gördüğümüz MISRA SONLARINDAKİ kafiyeleniş, SERBEST ŞİİRDE ustalık isteyen bir şekilde MISRA veya MISRALAR İÇİNDE bulunduğunda iç ahenk sağlanmış olur. Rahmetli Hocam ARİF NİHAT ASYA' nın BAYRAK şiiri serbest şiir değil mi? Evet! Ancak, iyice TETKİK edin, o şiirde ki muhteşem KAFİYELERİ göreceksiniz.
KAFİYE SERÜVENİMİZ, bizim şiirimizde, ORTA ASYA' da sözlü EEDEBİYAT DÖNEMİNDE, KAFİYELER MISRA BAŞLARINDAdır. GÖÇLER sırasında kafiyemiz MISRA ORTASINDAdır. islâmiyeti kabulümüzle beraber KAFİYEmiz MISRA SONUNA GELİP oturmuştur. Bana göre SERBEST ŞİİRde bir AHENK UNSURU olarak gözüken İÇ KAFİYELER, bizim ŞİİR KÜLTÜRÜMÜZE de uygundur.
Şimdi;
Yukarıdaki şiirde bir bakalım hele, ((Ğ)) harfi etrafında dokunan ses çağrıları, vurguları, kafiye dansları var mı yok mu?
Gene bana göre KAFİYE bir KELİME olacağı gibi, HARF VEYA HARFLERDEN de müteşekkildir. Bazen TEK BİR HARFİN şiirde yaptığını bin ATOM BOMBASI yapamaz.
Neyse,
gelelim yukarıdaki şiirde (((Ğ))) harfli söylemlere, iç ahenke;
((DoĞarken-uĞramaıyışı-doĞmadan-daĞının-aĞı-tabaĞımda-kursaĞımda-doĞuruyor-doĞup)) evet, tam 9 kelime. Ve bu kelimelerin şiir içerisindeki yerlerine de bakacak olur isek, ahenki nasıl sağladığını da görmüş oluruz.
Alfabemizde (Ç,Ş,Ğ,T,K) HARFLERİ, ses olarak gramajı yüksek seslerdir. Bu seslerle vurgu daha bir kulakda kalıcı olur. Şair, bu şiirde bunu ustaca kullanmıştır.

Sonra ŞİİRİN RUH Anaizi__________________: Şiir, şairin evlâdıdır. O'nun ruhunu en iyi yazan bilir. Fakat, okuyucu da o şiir bebeğinin etkisinde kalmış ise, ruh ikizi olmuş demektir. Şiir 4 ayrı BENT'ten oluşmuştur. Bu bentler arasında KONU BÜTÜNLÜĞÜ vardır.

Sadece BİRİNCİ BENT'in analizini yaparak, sizleri şiirin öteki bentlerini bir kere daha okumaya çağıracağım.

BİRİNCİ BENTTE:________ Zemheri, kara kader, göçmen kuşlar ve alın yazısının dokuduğu bir giriş bulunmaktadır ki, şiir, daha girişiyle beraber okuyucuyu sarıp sarmalamaktadır. Bizim şiirimizde KADERCİLİK-ALIN YAZISI, çoğu kere TEMEL KONULARIN başında gelir. İsyankâr söylemlerimiz çoğunlukla TAŞLAMALARDA ve HİCİVLERDE yer alır. Bu şiirde, bir SONBAHAR, bir GÜZ, bir ZEMHERİ rüzgârı daha girişte yüzünüze çarpmaktadır. Şiirin son bent'inde ki HAYDARPAŞA YANGINI' na kadar o rüzgârı iliklerinize kadar hissetmektesiniz. Şiirin çekim gücü bu nokta işte. Başarı da burada.

Haydarpaşa... Cümle trenlerin nefes nefese gelip nefeslendiği yer, istasyon. Başta İstanbul olmak üzere, ANADOLU' nun Avrupa' ya gül attığı nazenin tarihi varlığımız. Mum başından yanar der MEVLANA, bizim HAYDARPAŞA' mız da mum misal başından yanıyordu Tv ekranlarında. O yanıyor, ben ağlıyordum. Bütün UZUN YOLLAR onda son bulmuştu, yandı ya Haydarpaşa, gene yürüyeceğim, gene hüzün ve ayrılık bende-benimle.İsyanlarımı koyuyorum tabağıma, başka da çarem yok ki. Doğuştan yazılmış bu kader alnıma. Sahi bu kırlangıçlar da nerede konaklayacaklar, ÇATI yandığına göre...
Ah Haydarpaşa ah!...

*
Başarılarının devamını diliyorum saygıdeğer kardeşim...
Teşekkürler... selâmlar, saygılar...

MustafaCeylan tarafından 12/2/2010 9:17:02 PM zamanında düzenlenmiştir.