Sevenler Mesut Olmaz
Çok acı, çok acıklı bir şiir,
En az perdeler kadar canımı yaktı... Yeniden merhaba tanımayı isteyip beni unuttun sen !!! Bunlar son kelimelerim.. Son iç çekişlerim... Sen giderken arkandan kal diyemedim. Ben... Nerden bilecektim ... Dünyanın en acıklı karesi olacağını, Herkes kendi acıklı hikayesini yazarken... Belki de şaiirin dediği gibi.. Önce gurur... Aşk derinden vurur... Ben... Sevdana açım... Dudaktan kalbe bir beslemenin açlığı gibi , Usul usul sokuluyorum sana !!! Gözyaşlarım utanıyor,acıklı durumuna şaşırmayın, Sen anlayışsız !!! Bırak artık yalanları iki elim yanaklarımda... Suskunlukta duyuyorum , yalın duygularını, Bitti... Gitti kurudu esin çağlayanı,... O an rüzgarlı sessiz sokaklarda kahroluyordum. Sustum... Yanlız gözlerim konuşuyor... Kimse evrenimdeki kalabalığı görmüyor !!! Gece özğürce sarmalıyordu ayışığını. Söyle... Şimdi kim ısıtacak gece ayazında bedenimi.? Gel !!! Sileyim gözlerime düşen matemin zamansızlığını, Belki şefkat düşer yüreğine... Yada tebessüm düşer yüzüne. Gülüşüme aldanım sanma bahtiyarımdır. Attığım her kahkahanın ardında , Binlerce gözyaşı vardır. Gel bak... Gör geride bıraktığın yıkık eseri, Unutma !!! Bin bedduam sana ... Bırakıp gittiğin gün, Sırtımda ki kurşun en büyük eserindi. Sevenler mesut olamaz derlerdi inanmazdım... Gel Gel artık Dön Artık... Geri dön ne olur !!! Yazan_Remziye Çelik Yorum_Remziye Çelik |
Saygılarımla