SEN GİDİNCE....
sen gideli evimin adresi çıkmaz sokakalar oldu...
her sokağın başında yüreğime saplanan oklar.. gittiğin yöne ışık tutuyordu.. ya kanayan kalbim ya kanayan kalbimden akan nehirler.. hangi yöne akacak... sen gideli karanlıklarda kaldi sokagımız.. öyle amansız bir sevdaki.. her gün toz bulut kar boran sensiz kalan bu şehir... sen gidince sol yanımdan vurdular, kırdılar kalemimi... sevdiğim sen gidince yitik kaldı hesaplar.. borçlandım mutluluğu, mutluluk dilencilerinden... boynu bükük bir serseri olmadım sevdiğim meğer.. meğer ben sensiz yokmuşum.. sen benim her şeyimmişsin... saat umuda beş var karanlıga mahkum gece.. ve sen... ve sen... bir güneş misali doğuyorsun geceme adını yazdıgım yüreğim.. ve sesinle titreyen bedenim.. oy yürek yaram oy ne çok özlemişim seni... henüz adını koyamadığın... bu kördüğüm sevda ecelim olur beynimden ruhuma, ruhumdan yüreğime, akıp coşan sevgili, her şarkının içinden yüreğime dokunan can... canımdan canımı alıp gitme... sakın gitme yüreğimden .... abı hayatım yüreğime düşen cemrem... ben seni görmeden yüreğimle öyle büyük sevdim ki... dili olsada yüreğimin içindeki seni haykırsa... seni haykırsa kalbimin mısraları sevdamı aşkımı haykırsam... duyarmısın yar duyarmısın yüreğimin feryadını... sonsuzluğa seninle akan ömrümün sesini... kalbim_kördüğüm RAİF ŞEFKATOĞLU |