Suskunum Sana
Medinesiz kalmış bir Mekke yüreği yüreğim..
Aşkın gözyaşları süzülürken yüreğimden. Araf’ta Yaşıyoruz, Bir yanımız cennet, Bir yanımız cehennem.. Sırat köprüsündeyiz sanki, Dokunsan bir dokunsan yerlere düşeceğim.. Ah yar.. Sus, sus ne olur dokunma içimin şehrine.. Ben yüreğimi ateşlere verdim kimseyi sevemem.. Sevsem de sevdiğimi söyleyemem.. Tarifsiz sızılar kuşatırken benliğimi Bu deli gönlüme hükmedemem Şimdi.. Tesellisi yok yürek feryadımın.. Tesellisi yok hiç bir ayrılığın,, Ne çare gitmeliyim yüreğinden.. Yüreğimin sürdüğü yere.. Aslında iki mısra daha kalmak isterdim seninle aynı şiirde.. Ne çare gitmeliyim bu şehirden.. Bu şehir sen kokuyorken böyle.. Ve Ben Kalbimin ıssız sokaklarında suskunum sana. Sensizliğin kalbimi dövdüğü bu saatlerde. Suskunum sana... Raif ŞEFKATOĞLU |
Ne çok olmuş seni görünce aklımın bir yerlere uçup gitmemesi...
Şiire neden ram olamadım neden suskunluğun dehlizlerine susupda kalamadım
Bilmedim bilemedim ki kardeşim...
Belki de...
Seni görünce İstanbul sokaklarında ki kanadı kırıklığım takılı kaldı şiirin aralarına
Kalemine yüreğine sağlık