Kırılacak Kalemim..
/’İyiliği öldürün kötülük kalmaz’ dedi biri
Bekliyoruz bizde diğerleri gibi../ Biliyorum,akşamdan kalma bir sigaranın ateşinde Saçlarımı doladığım o yıldız yürüyecek üzerime Söylermisin,nasıl biter umut yarın olmadan Nasıl parçalanır gecenin rahmi Ah söylermisin Nasıl ağlar bir çocuk daha doğmadan.. Ben,yüzümü döndüğüm şafakların dilencisi Sen,uzağı yakın eden umudun ta kendisi.. Sarışın bir yaprağa rüzgâr sunmadan nefesim Ve dönüşü olmayan yolların Dönüşü olamayacak yolcuları için Adaklar adayıp dağ eteklerine yamayan Ağıtlı anaların barut yağan düşlerinin üstüne Parçalanmamış bir çocuk ruhu giydiremeden ellerim Biliyorum,kırılacak kalemim bitecek ömrüm.. Zulamda biriktiriyorum zavallı kentlerin umutsuz vaadlerini Suskunluğumun voltalarında işliyorum en ağırbaşlı cinayetleri.. Suretim Elimdeki bir bardak ateşe emanet verildi Ruha sıkıldı kurşun tam da şahdamarından Ölüm yasak kılındı ateşi yudumlarken Karartılıyordu gözümü açtığım gündüz Oysa Bir umut vardı biliyordum Fakat boynunda bıçak dayalı.! |
sarışın yapraklar gibi
dönüşü olmayan yollara savrulacağız
umudun sessizliğinde / ve kimsesizliğinde
merhaba şiir..merhaba hüzün / saygıyla