Her sabah başka bir ölgün yüzle
Düşerken başımız yastıktan
Bir silah sesi
Soğuk mermi
İner hücrelerimize
Çöreklenmis uykulu gözlere kaoslar
Beraber taşırız bu kara hüznü



Bu kekeme baş kağanlar
Televizyonlarda çelişkilerle
Çıkar pazarlığında
Ağızında köpükle
Soyut salyalar savuruyor



Sen ağlaya dur filistinli yetim
Sen kapan mezarlar üstüne ANA
Çiçek sagnagi yagmıyor mevsimlerden
Gamzelerinin korusunda çocuk sesi
Ve gül kokardi elleri
Şimdi barut



Nasırlı kanlı ayaklarla gittiler de
İpin ucunda bogazlanmis iklimlere
Bölündüler..
Ben öldüm
O benden çok ölüyor



Sırada bekleyenleri kehanet kapısının
Savaş
Silah
Cephane dilenen rengarenk kravatlı adamlar
Sokağında kırıtan ne idiğü belirsiz
Kadavra bakışlı sanat(kar)lar
Olmazsa olmaz çantan prada’dan
Az ötesinde..
Kapanan böğürtlen gözler..







Susarak utancını büyüten insanlık
Akıl çuhasında aklı yitikleri
Hadi..
Çıkarın mezarlarından
Daha ana saçı başında bebekleri



Biçarelikmi suskuya davet..
Ve evinde aşına burun kıvıran acziyet
Yüreğinde sızıları yitik günün güne dem yapıp
Demlenen..
Asıl biçarelik bu olsa gerek...




Ey şiir yazan avrupalı MÖSYÖ..
Kurduğun engizisyonların oluğuna
Daya ağzını şimdi
Bir yandan aşk şiiri yazdın
Diğer yanda mezar kazdın...



Midemi bulandırıyorsun..
Doymadınmı içtiğin kan’dan
Defol git tarih kitaplarımdan..



Faruk Civelek


Nefis yorumu ile Şiire ses olan HÜZÜN ŞAİRİ’ne teşekkürlerimle..