Dolap Beygiri (Gülce-Buluşma)

Tuttuğun menzile ereyim derken,
Köprüden beleşe geçmek istersin.
Susuz bir vahada gak guk ederken,
Gülce kaynağından içmek istersin.

Var mıdır piriniz kimdir veliniz,
Bilmez mi Dumrul’u zatıâliniz,
Sarılmış közüne kendi külünüz,
Bir seher yeliyle uçmak istersin.

Bir tilkinin kürkündeki
Milyon kere milyon
Tüy olsa inat,
Saz olur
Gülceee gülce diye inler
İnler bütün kâinat,
Aşkımı kullanıp açmak istersin.

Sultanı gibisin(!) yedi kat göğün,
Elin sofrasından savulmaz öğün,
Düşmüşsün zibile dövün ha dövün,
Çevreye necaset saçmak istersin.

Ne okuma yapıp
Ne mana çözüp
Taptığın inadın telli paçavra.
Dedim, dolap beygiri;
Hep aynı aynı resmini çizip,
İçinden cismini seçmek istersin.

Nasip etsin Tanrım birazcık iman,
Gün gelir kurulur elbette divan,
Dinler mi Vuslatî dilensen aman,
Kıstırıp kuyruğu kaçmak istersin.

Osman Öcal