Çile Divaneyle Dert Divaneyle
Gönül canı dilden eyledi niyet,
Açarsan divanı tel bayram eder. Ölüm uykusuna varmaz eziyet, Biz aşkın salında el bayram eder. Hazana uğradım yazım geçerken, Bin yudumu bir doludan içerken, Seher vakti son yıldızlar göçerken, Kokunu getiren yel bayram eder. Nice karlı dağlar nice bel aşan, Hasretim çöllerde kaldı perişan, Her damlası Akdeniz’le buluşan, Alır hissesini Nil bayram eder. Can suyu vermezsen arınan küle, Hüzünler tutunur donar kâküle, İster gözün ister gönül sürgüle, Bir muhabbet ile dil bayram eder. Çoruh gibi sevdam deli mi deli, Her güne bağrına vurur sam yeli, Kaldırırsan bir tutumluk engeli, Bülbül sinesinde gül bayram eder. Çile divaneyle dert divaneyle, Vuslatî dardadır sen imdat eyle, Düşüne yattığım bir bahaneyle, Umut kapısına gel bayram eder. Osman Öcal |
şiirin piridir.
böyle ne eserleri vardır
zaman buldukça okurum.
şairim diyen herkesin nasiplenmesi gereken bir kalem
saygılarımla