Anlatılamaz bir pazardı!

‘’Anlamadığım, anlatamadığım bir şey gibiydi’’
Pazar günlerinin neden?- bu kadar sıkıntılı olduğudur.
Evet, bugün günlerden pazar,’aylardan kasım,
Akşamdan kalan duygular, bu bedende böyle ağır durunca
İşte bu pazar günü de ağar oldu böyle.
..Her şeyi bir çuvala koyup,ağzını sımsıkı kapatmak istediğimin
Bana Verdiği sıkıntıyı sana anlatmanın bir yolu olsaydı,
Her şey çok ağır’’gün ağar duygular da kendine ağar gelince

Herkes bir şeyleri bir yere atma çabasında.
beden yorgun, ruh yorgun, anlatamaz dil yorgun.
Geçti ömür, ne bahar kaldı ne hazan
Kışı bari yatmadan geçirelim dedi bir arkadaş, ona bugün pazar,
Neden? Yatmadın diye sorduğum da
Elbette ki çok haklıydı..
Bahar hazan oldu, yazların başı dumanlı yağmurla karışık olunca’,
Sonbahar kayınca aradan, kış ayları yakınlara gelince böyle...
O zaman insan bir şeylerin farkına varıyor ancak.
Günü geceden ne kadar çalarsam, o kadar kardır hesabını yaparken.
Bundan sonrası yaşadıklarım benimdir diyerek.
Her noktaya basmak, her virgül de tam nefes almaya çalışmak gibi.
...Bir sessizliktir almış başını gider bilinmezlere doğru,
Havadaki nem kurşun olmuş, insanı canından bezdirse de..
Anlatmıyor, bu duyguyu kendine tutmak istiyor,

İnadına, yaşamak bir inat değil mi?-zaten
Her şeyi yaşayıp ta, anlatamamak gibi bir mesela.
Yokluğu anlatılamaz, varlığına dayanılamaz,
hareketlerine tahammül edilemez bir noktadadır yaşam.
Her şey akşamdan kalma, vuslata ermiş, vurgun yemiş,
Gibi geldi dayandı kapıya kış, neden?
Neden’’ bütün bunları bu pazar hissettim..

Oysa ki, benim için sıradan bir Pazar günüydü.
Yok- yok,bu pazar çok sıkıcı ve de suratsız, hem de yorgun.
Geçerken bana da uğramış, bulaştırdı bana da ne varsa.
Zaten ağır olan bu bedeni iyice ağırlaştırdı, kıpırdatamıyorum.
Bugün pazar, başımda duman, burnumda sen tütüyorken
Suyumun rengi yok, çayımın tadı kaçmış..
Alamadığım mormenekşelerin yeri boş kalınca da..
işte bu gün böyle bir Pazar günü oldu işte…

......G.Yavuz..2008 Ağustos