UYKUYU BÖLMEYİNCE

Her sözüm seni anar; tek sevdam, baş tacımsın
Kalbimde közün yanar, lezzet veren acımsın
Bağrıma hüzün konar, gül yüzlü ilacımsın

İlkbahar gülmeyince, sonbaharda can yordum
Uykuyu bölmeyince, şafağına diz vurdum.

Karanfil boyun bükmüş, bülbüller yas tutuyor
Çiçekler dala yükmüş, yapraklar pas tutuyor
Dertler dağdan büyükmüş, ufuklar sis tutuyor.

Hasret dilimleyince, hazzınla hayal kurdum
Uykuyu bölmeyince, şafağına diz vurdum.

Sensizim; benzim solmuş, tat vermiyor yudumlar
İzin; kutlu yol olmuş, sana çıkar adımlar
Ağlayan bulut dolmuş, gözlerimden yaş damlar.

Nemleri silmeyince, sağanakta oturdum
Uykuyu bölmeyince, şafağına diz vurdum.

Lale sümbüle yeter, yapayalnız madımak
Bağbanım senli tüter, çileler yumak yumak
Kollarım seni ister, mümkün değil uyumak.

Geceye gelmeyince, gündüze seni sordum
Uykuyu bölmeyince, şafağına diz vurdum.

KADİR DURAK

(LEBİDERYA)

FETHİYEDEKİ MALATYALILAR EĞİTİM KÜLTÜR YARDIMLAŞMA DERNEĞİ
(FEMEKYA)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR

KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ