Ah İstanbul

Ah İstanbul ah midesi doymaz canavar gibisin
Ah İstanbul ah dayanılmaz kadın gibisin
ne seninle ne de sensiz
kaçmak istedikçe yapışıyor,
dokununca derinleşiyorsun.
seni namussuz seni
bir kendimi bir de seni tanıyamadım İstanbul.
geçitlerin yüksek değil, aşılabilir de değil
bıkmadan usanmadan, hatta utanmadan
koşturuyorsun insanları,
ha yakaladım ha yakalayacağım diyerek
İnsanların ömrünü yiyorsun be İstanbul.
hem işveli hem de cilvelisin.
gözlerimi kör, gönlümü nankör ettin
özlemime özlem, hasretime hasret kattın
sana kızmak hadime mi?
saçlarından tutup da sürükleyemem ki.
sen yalancısın, bir o kadar da insafsız.
senden nefret edemiyorum,
tapıyorum da diyemem.
sen bana yar olmadın ey İstanbul.
ellerimle tutup boğmak isterdim seni ama
dua et ki katil ruhlu biri değilim.
gene de kızamam sana ey İstanbul.
ben senin mumunda değilim biliyorum
benim farkımda da bile değilsin
seni hain İstanbul.
’’dayanılmaz bir cazibem var
benimle böyle yaşamaya devam et mi’ diyorsun?
Peki, öyle olsun, seni şerefsiz İstanbul. .
her koşulda kendinden söz ettirmeyi başarıyorsun,.
sen, pes etmek nedir bilmiyorsun değil mi?
bükemedim elini, uzat yanağından öpeyim
Korkma ısırmam, buna gücüm yetmez inan İstanbul.

Gündüz YAVUZ 12.12.2006