soru işaretinin tersden sallanan başı gibi benim de kafam döndü şimdi:)))

girişdeki o iki cümleyi zayıf buldum...bilemiyorum belki payımıza düşen iyi anlamak ve çözmekti anlatılanı ama ben yine de birbirini iyi tamamlamadığı düşüncesindeyim... halbuki şiir orta yerlerde ne çığlıklar atmış, ne fırtınalar koparmış... hani sesini duyurtamadığını düşünüyor veya fırtınaları kimsenin kucaklamayacağını sanıyor ama ben seve seve kucaklamaya ve saçlarını taramaya razıyım satırların...

ilk bölüm nedense bana forumlardaki atışmalarımzı hatırlattı...öyle ya forumlarda da oyunculuğa merak salmış bir halde birbirimize laf yetiştirmeye ve rolümüzü iyi bir şekilde oynamaya çalışıyoruz...bir şekilde sesimizi duyurtup koyu sohbetlere daldığımız bile oluyor...ne alaka diyeceksiniz ama benim hayal gücüm bu bağlantıyı kurdu bana, bunu hatırlattı ve yazdırdı...sonuçta sahnede herkes burda da ve bir şekilde adımızı duyurmaya çalışıyoruz biz de...kötü birşey mi peki?..hayır tabi dostluk penceresinden bakıp selamlar gönderiyoruz birbirimize ve sevgi bahçesi içersinde duygularımızı paylaşıyoruz birbirimizle...

ikinci bölümde bir bocalama bir karmaşa görüyorum...sanki ne istediğini bilmiyor gibi yürek...gitse mi, kalsa mı, biraz çekingen ve telaşlı adımları...

işte şiirin en güçlü sesini duyuran ve en sağlam yere basan kısmındayız...yani orta göbeğinde bağdaş kurup karşılıklı oturan bölümünde...normalde şiirden alıntı yapmayı sevmiyorum ama şu cümleleri o kadar beğendim ki yazmadan geçemeyeceğim affınıza sığınarak tabi...

"bilmediğim bir seyahatin başındayım şimdi
ayaklarım çıplak
saçlarım örgüsüz
ve boş valizim ağırlığı ile rüzgarın tersine koşuyorum"...-valizimin, rüzgâr- düzeltilirse daha da güzel olur tabi...

ve şiir asıl temellerini burda atmış kanatimce ve sonraki bölümler de çok güzel ve anlamlı...birbirini tamamlamış çok güzel ifadeler var...

"şiirler annem, satırlar babam gibi
ve itiraf ediyorum onlara seni".........................ne güzel bir ifade bunu da çok beğendim....................................

yalnız tam da finale gelmişken ve yüzüp yüzüp kuyruğuna varmışken şiirin, tam da şiir böylesine coşmuşken acaba neden gizemli ve kafa karıştıran soru ifadelerine yer verildi anlamadım...yani birden bire bu akıcılık ve bu gürültülü,terlemiş ve yorgun ses kendini sessizliğe neden bıraktı ki bir anda tembellik edip.Belli ki esrarengiz bir şekilde okuyucuya bıraktınız sorunun cevabını ve biraz da bizim kafa yormamızı istediniz...haklısınız anlıyorum...bazen böyle gizli sesler de akmalı şiirin içersinden ama ben yine diyeceğim ki ne yeri ne de zamanıydı...bu ifadeler bana kalırsa yukarıdaki sözünü ettiğim güçlü ifadeye gölge düşürmüş ve soluklaştırmış...keşke başka uygun bir ifadeyle dile getirseydiniz duygularınızı...

aslında şiiri beğendim...ve ben beğendiğim şiirlerde; ya bir kusur görürsem çok konuşurum ya da kusursuz olursa...nasıl oluyor peki demeyin bende böyle zıt kutuplar da çarpışıyor bazen içimde...kusursuz şiir yoktur elbette...

demem o ki bütünüyle ele alırsam şiiri beğendiğim ve rüzgârına kapıldığım bir şiirdi...ben yine dilime hakim olamadım biraz uzun konuştum ama umarım beni yanlış anlamadınız...naçizane kendi düşüncelerimdir paylaştıklarım...şiirin güzelliği ve daha güzel olması adına...

sevgimle kutluyorum yazan yüreğinizi ve emeğinizi...