Zemheriaklımın mahrem bölmelerini ateşe verip bağrımın darağacında sallanan yitik düşler salın beni çözün bir urgan misali soluğumu kesen çaresizliği adım yasak ruhumsa mayın tarlasında bir hamal zikredilen ben değilim artık dibi tutmuş sözlerin dayanağı kalmaz başı boş siirler yuvalanırken gözlerimin ferinde bilekleri kesilir kalemimin son bir satır bile düşmez imdadına sahipsiz kalır yara izlerim sokaklar yabanî sahildeki o rüzgar hırsız tenimden koparılan özlemin kanatları çatlar hırsından canım ibresini unutur o gülüşün sırtına dayandığımdan beri yüküm ne yazık ki hep zemheri 06/06/2023 00:20 eMINeYZAMAN |
eseriniz
çok güzel
yazan yüreğine emeğine sağlık
candan
kutlarım
özüne emeğine sağlık..
candan tebrik ederim kutlarım ...