Sen Böyle Yüreğime Dokundukça Buluyorum Kendimi
Sen böyle yüreğime dokundukça buluyorum kendimi
Hayatta kalabilmeyi öğreniyorum sayende Sineye çekiyorum hiç yılmadan derdimi, kederimi Yaşadıkça gücü, yaşadıkça aşkı görüyorum kendimde Ellerimi uzatıp tutamadıklarımdan vazgeçmiyorum Kafamı çevirip bakamadıklarımdan tiksinmiyorum Söylenen yalanları dinleyip de aldanmıyorum Sen böyle yüreğime dokundukça buluyorum kendimi Sessiz sedasız bir köşede ölümü beklemiyorum Sımsıkı sarılmışım hayata pusulam belli İki damla gözyaşından teselli dilenmiyorum Sen böyle yüreğime dokundukça buluyorum kendimi |