Padişah olsam bir padişah sarayımda,
Fermanlar benim olsa.
Tahtıma kurulsam, el etek öptürsem,
Birilerine sinirlenip köpürsem,
Birilerine gülüp kahkaha atsam,
Birileriyle savaşıp toprak alsam,
Ya da barışıp anlaşma yapsam,
Yalnızlık yine aynı,
Yalnızlığımın yine yok çaresi.

Çoban olsam dağ taş gezinsem diyorum!
Koyunlarım olur sürüye karışırım.
İki tane Sivas-Kangal köpek yetiştirsem,
Dostum olur, beni korur,
Kendimde güç bulurum, korkmam.
Kurda, kuşa yedirtmem sürüyü.
Yalnızlığımın yine yok çözümü.

Yalnızlık bu ve istemiyorum bunu.
Ne olsam ki değişir bunun durumu?
Ne olsam da değiştirsem durumumu?

Büyük şehirde bir vatandaş olsam,
Kalabalık mekânlarda görünsem.
Bir iki kadeh içip de kendimle övünsem,
Gece gündüz insanlarla gezinsem,
Meydanlarda, mitinglerde bulunsam,
İşçi olsam, patron olsam
Kendi ruhumu kemirsem.
Yalnızlığımın yine bitmez görevi,
Yalnızlığımı irdelesem gider mi?

Türlü türlü hayallerim olsa,
Kendimi bilmesem, tanımasam hiç.
Yürüsem, koşsam, dursam, dinlenemesem,
Aşk ben olsam ya da…

Yalnızlık bu ve istemiyorum bunu.
Ne olsam ki değişir bunun durumu?
Ne olsam da değiştirsem durumumu?