Bir Ayrılığın Hükmü Kahır Tanımaz Hâli / Forsaiçi geçmiş ampul vakti gecenin yakamoz yutarken içimdeki açlık sahil soğuk tekil barınan bir bankı sobeledim denizi çekmiş burnumun çektikçe içime eğreti dünleri burnumdan gelen dumanla karışık... zaten hiç içime sığmadın ki... panayırlar yüzüyor denizde karşıdan suya caka satıyor uyumayan bitişik kent neonları üzerime düşüyor sanki tüm yüksek binalar tepemde şaki şehir kargaları suskunluk kana ,kana banarken tuzuna,yağına mertçe ayrılık havası çalıyor o çok bildik vazoda boynu eğik,üç beş forsa çiçek ve çokça da... yağıyorsun üzerime doludizgin düşler uçuşuyor rüzgâra yenik yüzümde şakıyan yalancı bir müsterihlik bulutlar desen ekose yüzüm desensiz... yanaş yanıma hadi itiraf! bak! kimseler yok yalana da gerek... aslında yüzümde senli acılar aslın yüzümde aslı, yüzümde yüz sen... bir fark düşüyor sadece gözlerimden, arttıkça ürpertim başım ,beynim patlıyor ,su dolmuş kraterlerim evet ,yine en ç e k i c i saatin hep bu zamanlarda üryanlardan analar biriktiririm batıyorum,sağır umurlarının dibine sere serpe yine hükmünü tanımaz kahır halim depreşti ne olacaksa olsun artık farketmesen de farketmez gibi işte... farketmesen de farketmez farketmesen de farketme sen farketme farket fark sen... eksilen yine ben... ToprağınSesi |
sen...
eksilen yine ben...
şiirdi....dua selam ile...