GÖZLERİN
Ben o güzel gözleri, keşke hiç görmeseydim
Beni benden eyledi, yaktı çünki gözlerin. Bulgur kazanı gibi, sanki içi kaynıyor Aklım başımdan aldı, öyle şen ki gözlerin. Ben asılı durayım, hilâl kaşın yayında Bir gün birlikte olsak, senenin bir ayında? Berâber dolaşalım, gel gönül sarayında Sesin Mecnûn eyledi, sanki yankı gözlerin. Benim için birazcık, eğil gülüm sen eğil Ben seni görür görmez, o an başladı meyil Birden canım kaynadı, inan elimde değil İçine mahkûm ettin, koza sanki gözlerin. Böyle gider zannetme, o aşk gömülü sırsa Bak içimden kim çıkar, tabip kalbimi yarsa? Bir tek fincan “kahve”nin, kırk yıl hatırı varsa Dünyalara değişmem, cihan dengi gözlerin. Bizler onu bilmeyiz, yazgımız ezelse de Bazı sorular sormak, erken, çok özelse de Boyun/posun, endâmın, her yerin güzelse de Senin en güzel yerin, o simsiyah gözlerin... 21/10/’10 Hanifi KARA |
Göz-öz ve söz anlamlı bir şekilde birleşmiş,kaynaşmış şiir oluş.
"Uğur Böceği" konmuş.
hak etmiş,kutluyor, başarılar diliyorum değerli şaire.
ipek yolu