MEMLEKETİM KADAR SEVDİM...
Şimdi senden çok uzağım sevgili…
Gurbetindeyim yüreğinin. Hasretim dağlardan yüce, Köşe başındayım sensizliğin… Yüreğim parsellenmiş bin acıya, Sevmek adına ne varsa yitirmişim. Yerini hüzün almış baştan sona Anladım, ben senin imkânsızlığını sevmişim… Kurumuş yaprak misali, Savrulmuşum dört bir yana. Sevme yüreğim, sevme artık kimseyi! Biliyorum, kapanmayacak bu yara… Şimdi yitik duygular kaldı senden geriye… Yokluğun; ölümün diğer adıydı. Ne kadar “Seviyor o beni” desem de, Gidişine o kadar davetiye çıkardı… Ah be sevgili… Memleketim... memleketim kadar sevdim ben seni… Köşe bucak kaçtım hainlikten, Yurdumdan ayırt etmedim ki yüreğini… ... 15.10.2010 BAŞAK AYDIN |