O ŞARKI
Güneş ne zaman elini eteğini çekse tepelerden
Aklıma hep sen gelirsin Hayalin bir ateş parçası gibi düşer avuçlarıma Tutmaz olur elim ayağım Yanar parmaklarım Yüreğim yanar. Uzak yolların tozunu taşır yaralı gönlün Gözlerinde medsus bir bakış Dilinde son nakaratı hala yazılmamış eksik bir sedayla Kaçarcasına nefes nefese, kan ter içinde Her gece yorgun ayaklarla gelirsin rüyalarıma Şaşkın bir telaş içinde uyanırım. Bırakırım düşlerimi en olmaz yerinde Ellerimden kayar gider uykularım Sana bırakırım en asûde zamanları Yarınları bırakırım Bilcümle yaşadıklarımı, hayallerimi Kendimi sende bırakır, kaçarım. Biliyor musun ? Sevmiyorum artık o şarkıyı Oysa ; Bir zamanlar ne çok severdim Ne kadar çok şey sığdırırdım gönlümün coğrafyasına. Gittiğin her yer benim olurdu, Gezdiğin yollar,dolaştığın sokaklar,şehir şehir,köy köy Dokunduğun her şey, söylediğin her şarkı Her kelime, her cümle, her şiir benimdi. Hasretle biriktirirdim,özlemle saklardım sana ait olan her şeyi. Kifayetsizim ! Artık seni bana getirmeyen yollarda gezinmiyor ayaklarım Gözlerim kapılara bakmıyor, Dalıp gitmiyor artık eskisi gibi o hiç bilmediğim müphem diyarlara… Ama ; Yine kızarıyor yüreğimin yüzü O şarkıyı her duyduğum an da … Varsın ; Geçsin günler haftalar Aylar mevsimler yıllar Zaman sanki bir rüzgar Ve bir su gibi aksın Sen gözlerimde bir renk Kulaklarımda bir ses Ve içimde bir nefes Olarak kalacaksın HANDE |
selam ve dua ile