Gidiyorum senden.Çek ellerini yüreğimden, Yetmedi mi çektirdiklerin? Artık kanatma derinden, Ben iyileşsin diye uğraş verirken, Acımadan tuz basıyorsun yarama, Taşlaşmış, çorak yüreğine, Sevgi tohumu ekmeye çalışırken, Bütün sukunetimle güneşe asıldım, Ay kararıp gölgen olmasın diye, Yalnızlığın mahkumu, yüreğine sürgünüm, Yine kanayıp, ağlıyor her gecem. Aynı gökyüzü altında, Terk edilmiş bir şehir sanki yüreğim, Sensiz bu şehrin çıkmaz sokaklarını, Ve tüm kaldırımlarını ateşe vereceğim, Üşüyor yaralı bedenim, kalbimse yok bende, Göğsümden sızan yaşlarım var. Ağlatıyor eşkıya bakışların, incinmiş umutlarımı, Kopuyor yüreğim yerinden, Sınırsız çığlığım olmuşsun, yürek dağlayan feryadım. Şafağın her rüzgarın da özlemlerim sana pusuda, Aldım koynuma, yamalı geçmişimizi ikimizin adına, İzbe kuytularda, satır aralarına gizledim adını ben. İçimde sonsuzluğa göçen düşlerim var, Yüreğimden kan, Kirpiğimden ateş damlar tutamam. Hani öldürmeyen yara güçlendirirdi? Sevdanla soluksuzca vuruluyorum sol yanımdan, Yokluğunun kor ateşiyle yüzleşirken, Yine sana ve kara kaderime yeniğim ben. Anlamış değilim, söyle ey yar, Yüreğin atarken bende, acımadan kıydın sen, Bende kalan emanet sevgini veriyor, Buruk bir veda ve kanayan yüreğimle, Sessizce çekip, gidiyorum senden... ASMEROZ-62 GÜLŞEN POLAT 12.10.2010/ BURSA |