Kayıp
Ben artık nerdeyim bilemiyorum
Kendimi kaybettim kendi içimde İçimde ovalar içimde dağlar İçimde kaybolan bir mazi ağlar Ruhum sıkılmış, odam kasvetli, Perdeler kapalı, kapı kilitli. Bomboş bir yürek ne can ne canan, Yalnızlık giren, yalnızlık çıkan… Acı bir lokma, aldığım nefes, Koskoca dünya, küçücük kafes… Ne menzilim var, ne yurdum yuvam Bu keşmekeşlikte dönmeye devam. Ey gözlerime kurşun sıkan sen! Ne olur peşimden sen de gelmesen... |
okuyunca kendini de beğendim
güzeldi