Gerçekliğine ütopya’nın…Ensesine bir perde çekmiş, tersine akan bir nehirde doğru yürümeye çalışıyordu, ısrarcı adam. Burnunda kokusunun, dudaklarında öpüşünün, çenesinde dokunuşunun ve gözlerinde gerçekliği ütopyanın, ağırlığı… Düşmesin diye destekler konmuş, yorgun. Uzaklarda bir sandala doğru… Mavi mi, gri mi bilmez ensesindeki perde havalandıkça tökezleyip duruyordu, ısrarcı adam. Eser / mersin- 2010 |