1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2134
Okunma

kelebeklerin elinden gül suyu içmek gibiydi yaşamak,
vefa aradığım kaldırımlarda kaybettim ayaklarımı,
yüzüne değmeye yakın,
baktım ki ellerim yok...
son sigaramı yakmak istedim,
rüzgarın nefesine karışmıştı nefesim...
düştü omuzlarıma yine Elveda’n,
tutunamazdım;
sen yokken...
boşver gözüm,
sen: yoluna devam et,
ben: kirpiklerimi susuz bırakmam...
Hüseyin Özkaymak
Ekim 2010