Sabahların geç kaldığı,
Akşamların erkenci davrandığı,
Aydınlıkların azaldığı ,
Yorgunlukların çoğaldığı zamanlardayız...

Hatırası çok eski şarapların tükendiği,
Şaraptan da eski dostların, eski tadını vermediği,
Yalnızlıkların sarıp sarmaladığı,
Hüzünlerin peşimizi bırakmadığı
çirkin zamanlardayız...

Ve ben;

Ne zaman kendimden firar etmeye niyetlensem
Gözlerimin içinde seni görüyorum,
Avuçlarımın terlediğini hissediyorum,
Amansız bir hüznün pençesinde; çaresizce kalıyorum...

"Zamanlar" diyorum sana, "Çirkin zamanlar"
"Olsun" diyorsun hep.
Yüreğimin içinde bıraktığın bıçağı parlatıyorsun...
"Olsun" diyorsun
"Olsun be Hüseyin" diyorsun...

"Peki" diyorum,
"Peki hiç geçmeyecek mi?"

Terliyorum
Üşüyorum
Bağırıyorum
Yalvarıyorum
Koşuyorum
Kaçıyorum

Sonra yine uyanıyorum...


Hüseyin Özkaymak