SEN DEĞİLMİSİN
Sen değil mi adına şiirler yazdıran
Sen değil mi bana aşk sancısı yaşatan Hüzünlü gecelerde teselli arayan Geceleri masada oturan Sen değil mi sevdiğim sen değil mi Teselliyi kollarımda bulan Yaşanmış acılarına yoldaş arayan Ayakta durmaktan yorulup Hayata isyanı basan Dünyaya meydan okumaya çalışan Sen diğil mi sevdiğim sen diğil mi Ben senden uzaklaştıkca Ardım sıra beni arayan Yok olmamı istemeyip Var olmamı sağlayan Şimdi ben varım sen de yok olan Sen diğil mi sevdiğim sen diğil mi Fırınlanmış kalbim kor ateş gibi Tutma kalbimi kavurmasın ellerini İçim yanar incinirse bedenin Unuturum sanma Gizdir içim de en büyük sevgin Beni unutup giden sen diğilmisin Her zaman korkan oldum ben sende Hancer misali vuruyorsun en derinden Körüklersen kalbimde sevgini Ölüm ecelim olsada affedemem ben seni Aç olan kalbimi doyuransın Doyurupta karanlıkta kaybolansın Bir temel kazdırdım dibi derin Harcına ekledim en büyük sevgi Harmanladıkca ağladım sevdama Bir bir ördüm anılarımı tuğlalarına Saclarımı sacak yaptım haykırıcasına Adını ikimizin aşkı koydum Seni hadırladıkça her zaman sarsılıyorum Deprem yarattın çekip gidişinle El açtım yalvardım geri dön evimize Kalbim yaşanmışlar girdabı oldu Bedenim ayakta durmaya çalışıyordu Bana bunları yaşatan sen diğilmisin SeN DeĞiLmİsİn Remziye Çelik |