Kırmızı Toprakların Siyah GülüBir sevda masalı idi hikayemiz kırık dökük kaldırımlarda dolaştık ıslanmış aşkımızla güneşin çıkıp da aşkımızı kurutacagını hiç bilemedik.. Hakkımız değildi böylesi yanmalar gündüzünde hülyalara gecesinde rüyalara dalmalar aykırı düşler gördük alacakaranlıklarda Gonca güller derdik gönül bahçemizden gözyaşlarımızla suladık büyümesini izledik aşk ile koklayamadık lakin elimizde kurudu kaldı Gökyüzünde nikahımız vardı Rasulullah(sav) imamımız melekler şahidimizdi atlastandı gelinliğim Ben bunların hepsinide yaşadım be sevdiğim üzülme sen mutlu ol dilediğince en büyüğünü yaşadım aşkın ömrümce nasip değilmiş vuslat sevdiğim elden ne gelir seninle ağarmalıydı saçlarım seninle solmalıydı yanağım diz ağrılarım senle başlamalı yakın gözlüğümü sen almalıydın sen olmalıydın son nefeste en son gördüğüm Oy kırmızı toprakların siyah gülü oy tek sevdiğim arsa-ı dünyada tenine dokunamadığım,gözlerinde ölemedigim toprağın tohumu sarmaladığı gibi saramadığım gözyaşlarım da bile akmaya mecal kalmadı sana koşacak derman yok ki gelsem gelsemde sende bitsem... |
Tebrikler..sitem var hüzün var...şiirinizde