El-emanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Herkesin aşkı başından aşkın bu aralar...
Ses etmeyin aşk uyuyor neresi olduğu bilinmeyen menzillerde sus pus olmuş yanakta gamzeler zira, gökler kara hüzün dolu çöktü çökecek göz sisleri duymaz oldu fısıltıyı yürekler elleri tutmuyor ki nasıl koşsun yalnızlığın adıydı, insafsız kalabalıklar müzik denen çığlıklar sağır ediyor gönülleri kısın sesini şu sessizliğin bir avuç toprak örttü örtecek üzerini sardı saracak ipek kefen, yürekleri imdat diyor gerçek aşkı bulanlar El-eman karmakarışık duygular... N. vefa |
saygım sevgimlesin can