Bırak hüznün yüzünü..

Ellerin kan revann....

Nice "ennn" lerin katili olmuşsun..

Nefretinde yalnızlık kırbacı çırpınıyor..

Çırpındıkça susluğun "düğüm"düğümlerin kabuk bağlamış yaralar oluyor..

Kabuklarını kaldıra kaldıra isyanlara sığınma...

Bırak ruhunu ipten alınmış umutlar seni bekliyor belkide..

Güneşi bahardan koparıp,bir toz bulutu gibi üfleme gecelerine...

Yorgunluğun şımarık kız ayakkabılarından değil,

Ayaklarından belli....

Ama acıtma bastığın telleri..

Her nağmesinde yaslar yükseliyor..

Kurşini şafaklarına gökkuşağından bir tutam gönderiyor belkide gök tanrı..

Avuçlarını aç,içindeki yaralara umutlarını basarak...

Eyy sırrını gönlünde taşıyan hüzün sultan

Eyyy ipeklere seffaflık bağışlayan merhamet-i sevgiii

Ağlatma içinde dünya sürgününü...

Ülkendeki kuşlara kulak ver...

Mezarlardan bile yükselen bahar vardır..

Zaman Ruh celladı olsa neye yarar

Vardanda öte var vardır..

GÜNEŞİN BATSA NE OLUR??

GECEYİ YAPAN BİR MİMAR VARDIR....