MENEKŞE BAKIŞLARUzun süren kuraklıktan sonra Günlerdir içime yağmur yağıyor Tenimde sonbaharı hissettiren serin bir ıslaklık var Gözlerimdeki gölde göveren kirpiklerim Hani ; Rahmet’in kutsallığından utanmasalar Nerdeyse ‘’Dur artık yeter !... ‘’ diyecek kadar yorgun Gece çırılçıplak Gece kâbus gibi karanlık Belimi bükecek kadar, uzun bu gece. Ruhum ateş çemberini kırdığından beri, Yanık kokusuyla nicedir yollarda Sabırla kabullenip zamana emanet ettiğim her şey perişan Yıldızlarla bir türlü barışmayan gönlümün Bitmeyen bu savaşında Deprem sonrası birbirini acımasızca kesen çatlaklarımdan sızıyor can. Şimdi şevkâtle okşadığım her başın isyanı var yüreğimde Bütün yaşanmışlıkların, bütün pişmanlıkların Kendi ellerimle un ufak ettiğim zamanlarımın kini Ve hiç geçmeyecek sandığım bu nefreti Gözlerindeki menekşe bakışlarına uzanmış Gamzelerinde açan güller Bir anda hepsini sildi götürdü… Şimdi mutlu bir rüyadan uyanmanın Sıcaklığı var içimde Yüreğimde garip bir telaş Sanki bütün karanlık dehlizlerimin kilidi kırılmışta Kapalı kalan bütün odalarıma dolmuş güneş Ne hoş, Her yer aydınlık, her yerde mutlu bir kalabalık Dudaklarımda şen şakrak kahkaha Şu baktığım aynalarda Kadere çelme takıp Hınzır hınzır gülümseyerek Hayata göz kırpan Benim galiba ! |