“Kirpikler vantuz gecenin koynunda,”
“Söz kaçıran aralıklarda zaman.”

Umut!
Gemileri yakmak gibi,
Hani!çuha çiçeği yüklü olanlar,
Her limanda çiçeğe vurur dallarını,


“Ömür kaç bin kalibre,
Bir kurşunun debisinde,”


Ey Hayat;
Benden kalanlar sana dönsün,
Muradım eridi koca teninde,
Kirine sarıldı parmaklarım,
Puro telleyen damarlar delik,
Saati hep geriye kurulu zaman,


Bana;
Katran karası yaslar düştü,
Verimli tarlaların söküğüydüm,
Başıma gölgesi geçti başakların,
Ellerimden emzirdim toprağı,
Kuru dallar isyanında…


İnat şarkıları demleniyor,
Hayatın ücra demliğinde,
Bir karınca katarında ekmek,
Islak gecelerde hezeyan,
Kuru gürültü değil insan,
Kendine sarıyor rüyaları,
Başından sonuna…


Kaç koyundu sayılan,
Uykuya dalmak için,
Ve yüreğe bağlanan,
Kaç taş derinden,


Şimdi;
İnsafsız gidişlerde kaldı,
Ötelenen mezar otları,
Karanfil göçleri var,
Kalp aralığından,
Kızıla boyanırken,
Eller…


Sevene zulüm yok,
Bir Cerenin saflığında,
Alaza düşsün Avcı,
Avlak gezilerde,
Doyumsuz…

19.09.2010

Hayat söz veriyor rüyalara yerine gelmese de bir dudak aralığında,
Kurşun geçirmez geceler dökülüyor paslı prangalardan zamana…