Ruh İkizim

O’nda çeken bir şey var aşkla doluyordum ben
Her dakika yeniden aşık oluyordum ben!
Güven vermedi Şirin boş yere düştü dile
Hazır cevapçı yanı, kıvrak zekası ile..
Ebru hep samimiydi, güven verici idi
Havam, ekmeğim, suyum, canımın içi idi.
En derine gömdüğüm saklım, gizim bir kızdı
Kırk bir yılda bulduğum ruh ikizim bir kızdı.
Şirine’yle mutlu ol deyip gitti aniden
Anlaşılmaz gizemle bir kez daha yeniden,
Elim, kolum bağlandı, boynumu büktü Ebru
Arada kalmayacak kadar büyüktü Ebru!

Eksiğini Yamadım

Ebru’ya inanmıştım, O’na güvenim çoktu
Sesi bir içim suydu, sözü herkeste yoktu.
Sesinde güven vardı, sözünde güven vardı
O’nun her hamlesini ustalıkla savardı.
Çok onurlu bir kızdı acıyla çöktü Ebru
Bastırılmış sesini şiire döktü Ebru.
Yalnızca sahtekârın eksiğini yamadım
Her dediği yalandı, O’na anlatamadım.
Her şeyi erteleyen kaypak yapısı vardı
Ebru aşkım dedikçe O kahredip ağlardı.
Bazı kez ağlasa da çoğu kez gülüyordu
Nerdeyse hayatımı ezbere biliyordu.

İnandırması Gerek

Nasıl çabalıyordu beni kazanmak için
Aslında yetersizdi! Böyle bir savaş niçin?
Seni sevmiyorum ben, gitmese de hoşuna
Bir malzeme olursun! Çabalama boşuna.
Bin kez yeminler edip, saygıyla da eğilsen
Sana sevgim yalandır, benden üstün değilsen!
Düz duvara tırmanma tırnağınla, dişinle
Sarıl şimdi hayata çocuğunla, eşinle...
Aşkını ispat için çok yalvardı, yakardı
İnandıramayınca gözyaşları akardı.
Ebru’yu inandırdı gözyaşları, yalanı
Çünkü inandırırsa işleyecek planı!

Heyecan Vermiyorsun!

En dik yerden tırmanıp yüce dağları aşmak
Belki de karakterim zor’un peşinden koşmak!
Yüreğin hissetmezse sevgili olmak da güç
Her zaman emek verdim, hazıra konmadım hiç!
Yüreğim aşkla coşup, heyecanla dolmalı
Bir aşkta; sevgilerim, alın terim olmalı.
İntikamdan kör olmuş gerçeği görmüyorsun
Sana "gelme" demiştim, heyecan vermiyorsun.
Değer yargımız farklı, sınıflarımız ayrı
Böyle birlikteliğin sana dokunmaz hayrı.
Defalarca uyardım bu yüzden "gelme" dedim
Çocuğuna sahip çık sonra üzülme dedim.

Yeniden Bir Başlangıç

Fatih’ini kovmuştu kocasızdı, eşsizdi
Dizginleri koparmış, ayarsızdı, başsızdı.
O’nu böyle bırakmak dostluğa sığar mıydı
Kendi haline kalsa acılar boğar mıydı?
O sevgiye düşmandı, bir kâbustan beterdi
Nerde bir seven varsa arasında biterdi.
Kendine sakladığın bir sırrın olmamalı
Her şeyi paylaşmalı hiç saklın kalmamalı...
Eş olmak kolay değil, fedakârlık gerekir
Yeni bir şans tanımak, fena değil bu fikir.
Furkan için mutlu gün, düğün olabilirdi
Yeniden bir başlangıç mümkün olabilirdi.

Dosta Dost Bir Kısas

Suçunu aklamaya gözyaşı akıtandan
Özel mesajlarını kocaya okutandan
Korkulmaz mı söyleyin: Yoldaşlarım, canlarım
Ahlakî çöküntüyü, yozlaşmayı anlarım
Yeni ihanet doğdu göstermelik bir yas’tan
Başka ne anlaşılır, dosta dost bir kısastan?
Bunun böyle olduğu; ne sihir, ne kehanet
Suç olmaktan çıkar mı, tatlı yasak(!) ihanet?
Karşılıklı olunca, öfkeler çabuk söner
Burjuva kültüründe işler böyle mi döner?
Çifte bayramı bugün tebriklerim hocaya
Sevgili bulduğunu kanıtladı kocaya!
Forumda ilan edip tüm herkese duyurdu
Hem kocaya ders verdi, hem bizleri ayırdı.

Ebru Canımda Candı

Ebru’ya ne dediyse yalanına kanmıştı
Bu zehirli yılanla ilişkim var sanmıştı.
Diri diri gömülmüş bir mezarda yaşıyor
İhanet üzerine resimler paylaşıyor.
Sürekli "Gittin" diyor, başka şey demiyordu
Yüreğimi sızlatan resimler yamıyordu.
Sahtekâr olduğunu O’na anlatamadım
Ebru’nun kafasından söküp de atamadım.
O’nun gözünden baktım şifasız yaramızda
Güvenmekle ilgili Şirin’le aramızda,
Yalan değildi ama, eksik bir şeyler vardı
Ebru canımda candı, O’nu benden kopardı.

Geç Kalmış Aşklara Oyun

Deli gömleği giydim rehberlik portalında
Yitik bir arzum kaldı esmerinde, alında...
Ruhumu kuşatmıştı O, sihirli bir kızdı
Gizemli duruşuyla gönül çalan hırsızdı!
Günlük koşturmacadan stresle doluyordum
Delice konuşarak neşemi buluyordum.
Acılarla pişmiştim, sevgiyle kaynıyordum
Geç kalmış aşklar için bir oyun oynuyordum.
Oyunumuza girdi beklenmedik bir hain
Sevginin kitabından kovulmuş kötü lain!
O’nu alaya alıp dalgamı geçiyordum
Oyunu bitirmeden Ebru’yu seçiyordum.

Suçlu Bir Kaçak Gibi

Ebru’dan geçmem diye bin defa yineledim
Kendi benzerini bul, "aşkıma kıyma" dedim.
Kafayı takmış bir kez ne desem yararsızdı
O, bol bol konuşurken, oldukça zararsızdı.
Hilekâr tuzağını bu kez Ebru’ya ördü
Direnmeyi bilmeyen en çok zararı gördü!
Kayıplara karıştı adice sustu bir gün
Dönmesini beklerken, Ebru acıya sürgün!
Dile destan bir aşkı baltaladı, devirdi
Yıkıp, tahrip eyledi, bir enkaza çevirdi.
Sonra birden kayboldu suçlu bir kaçak gibi
Geride izi kaldı tepkili uçak gibi...

Yüreğimin Koptuğu An!

Hemen bitirmeliydi takati kalmamıştı
Dokunsan ağlayacak hiç böyle olmamıştı.
Engel olamıyordu içindeki volkana
Patlamak üzereydi yüreği yana yana.
"Size engel olmaktan eziliyorum" dedi
"Bekle Şirin gelecek, çekiliyorum" dedi.
Yüreğim koptu o an, dünyam yıkıldı, bittim
En son üzeceğimdi, istemeden incittim.
Üzgündüm, kırılmıştım; zaman oldukça dardı
Bir açıklama için tek sözcük şansım vardı:
O, şeytana kanmıştı bunu çözebilmiştim
MSN kapanmadan "katil" yazabilmiştim.

Silmek Kolay Değil

Tutuşmuştu yüreğim acıyla yanıyordum
Yorgundu, gücenmişti; çok iyi tanıyordum,
O sözünü tutardı artık dönmeyecekti
Yüreğimin yangını asla sönmeyecekti.
Çok şeyi paylaşmıştık silmek kolay değildi
Son sözü yine saygı. Bu kadar da asildi.
Yazmakta zorlanıyor, gücü tükeniyordu
Üzüldüğü belliydi yine de deniyordu:
"Yaşam çok acımasız, inan ki artık doydum
Çok iyi bir insansın, her zaman saygı duydum.
Artık bu günden sonra dost olarak ararsın
Lütfen unutma ama, benim için hep varsın!"

Sözcükler Ağlıyordu

Şüpheliydi sözleri bunda şeytanlık vardı
Birden duygusallaştım, ayrılık hüznü sardı.
Kadife yürekliydi insanlara kıymayan
Yirmi dört saat benle konuşmaya doymayan,
Sohbeti kesmek için bahane arıyordu
Ağlayan her sözcüğü vedaya varıyordu.
"Sensizlikle baş başa bırakıp da gidensin
Yüreğimde yer etmiş en iyi dostum sensin!"
Sessizce gitti Ebru bu haine inandı
Şirin geri gelecek, yârim olacak sandı.
İki bin sekiz yılı günlerden on Ekim’di
Hayat dolu bir kızdı acı çekiyor şimdi.

Cumali Cumalioğlu
28.12.2008 – 10:10