Dırdırcı Bir Kadın Ya Da Ölmüş Bir Aşk
Bir kadının yalnız kendinden gayrı
Var mıdır acaba kimseye hayrı Aşık olmak ayrı, sevişmek ayrı Anlarsın belânı bulduktan sonra! Mutsuz olmak için evlenmez kimse Sevgiyle doluydu benim içimse Düzelecek diye umut ettimse Anladım, gerçeği bulduktan sonra! Çekeceksin her gün karı dırdırı Bitmez gürültüsü, kavgası, hırı Belki bağlar seni çocuk hatırı İçin için kanser olduktan sonra! Zor kazanılan şey kolay yiter mi Yanlış başlangıçlar doğru biter mi Bir çoğunun hali benden beter mi Anlarsınız başa geldikten sonra! Tüketti ömrümü zalimin kızı Dert oldu yürekte her acı sözü Neyleyim baharı, neyleyim yazı Sevgi çiçeklerim solduktan sonra! Toprağa girince isterse gelsin İsterse dövünsün, bağrını delsin İsterse ağlasın, isterse gülsün Mutluluğu benden çaldıktan sonra! Başını taşlardan taşlara çalsın İsterse kahrından saçını yolsun Umurumda değil, n’olursa olsun Dünyadaki ömrüm dolduktan sonra! Sendin uzak durup hiç soramayan İnsan sevgisine aşk karamayan Sağlığımda beni hiç aramayan Şimdi aramasın öldükten sonra! Masaya başımı koyup yatarım Sorma bu zahmeti niçin yutarım Bu kahpe düzene kafa tutarım Çocuğum yanımda olduktan sonra! Herkes gibi mutlu, şen olacaktım O’na daha büyük ev alacaktım Yanıldım arkadaş ne bilecektim Anladım saçımı yolduktan sonra! Affediniz ilk kez kendimi yazdım Kalmadı huzurum, canımdan bezdim Niyeti anladım, ama geç sezdim Kızım beni düşman bildikten sonra! Yıllardır kustuğu zehiri yuttum O’na vereceğim ev için battım Arsayı vermedi, evimi sattım Şimdi ağlamasın öldükten sonra! Ben değer vermedim mala, paraya İki oda evi tuttum kiraya Değişmem altına, köşke, saraya İçinde huzuru bulduktan sonra! Mutluluk gelir mi karıdan, duldan Hiç giysi olur mu eskimiş çuldan Asla söz etmeden paradan, puldan Severim sevmeyi bildikten sonra! Arkamdan malımı yedi demesin Kıymetli arsan var kimse yemesin O tapuyu kendin ile gömesin Belki kıymetlenir öldükten sonra! Çıkarsız, sevgiden söz açan var mı Para, pul sormadan eş seçen var mı Mutlu olup, burdan bir göçen var mı İçindeki sevgi öldükten sonra! İşte gidiyorum terk ettim yurdu Ömrümü tüketti ev dedi durdu İsterse kemirsin, bitirsin kurdu Bendeki sevgiler öldükten sonra! Çocuk gibi sevdim O beni itti Aldı çocukları bırakıp gitti Geri dönmeyince sevgim de bitti Beni aramasın öldükten sonra! Ben burda ağlarken O orda güldü Yürek nasır tuttu, sevgiler öldü Ev alıp döşedim zorunan geldi Ciğerlerim dertle dolduktan sonra! Çoğaldı acılar, dinmiyor sızım Tutmasın yasımı oğlumla kızım Kalacak mı orda bir ayak izim Her şeyi bırakıp geldikten sonra! Hısım akraba ne, çoğu serseri Yoldaşlarım yeter, gelmesin biri Ne cennet isterim, ne de bir huri Burda tek başıma kaldıktan sonra! Gücenmesin kimse Cumali hamdır Sevginin gücüne inancım tamdır Ölüm artık bana düğün, bayramdır Yaşama sevincim öldükten sonra! Cumali Cumalioğlu 24.08.20011 - 15:20 |