Bir babayiğit şu dizelerin üzerindeki site adresini de oradan alıp biraz sağa doğru kaydırsa çok iyi olacak.

Ben bu şiirde ay'ı; gecenin aydınlığı, ışığı olarak, aynı zamanda sevgilinin yüzü olarak düşündüm. Ve bu aydınlığı boğmaya çalışan şeytani güçler, ya da sevgiliyi ayırmak isteyen şeytanlar olduğunu anlatmaya çalıştım. Kısaca "ay tutulması"nı anlatırken kendi iç seslerimi de yazdım. Bir arkadaşına ve halkına ihanet edenleri de düşünerek yıldızlar ve ay temasını kullandım. Bize gökkuşağı gibi rengarenk ve muhteşem bir güzellikte görünen şeytanların gerçek yüzlerini gördüğümüzde ise bir
çoğumuz çoğu zaman o bizi çok etkileyen rengarenk güzelliğin tılsımının da nasıl ortadan kaybolduğunu üzülerek görmüşüzdür. Şiirde her şey içi içe ve karmakarışık gibi görünüyor. Dikkatli okuyanlar bu karışıklıktaki ortak noktayı görebilirler ve birbiri ile örtüşen farklı olaylardaki benzerliği, belki kimine göre önüne geçilemez bir kaderi veya yaşamı değiştirmeye yönelik bir mücadeleyi görebilirler. Çocukluğumdan anımsıyorum ay tutulduğu geceler "şeytanlar ayı tutsak etmişler" diye teneke çalarak şeytanları kaçırmaya ve ay'ı kurtarmaya çalışırdık. Çünkü büyüklerimizden öyle öğrenmiştik. İsabetli bir karar mı bilmiyorum ama (buna okur karar verecek) ay tutulması ile ilgili çocukluk anılarımı da şiire koydum. Teşekkür ederim can şairem.