Nergis Kokulu YalnızlıkPenceresi hüzne açılan odamda, Nergis kokulu yalnızlığım ile halleşiyorum, Ne zamandır baş başayız, Ne zamandır bi çare hatırlamıyorum… Dilan; Avuçlarımda derin bir acı, Yüzün mil çekiyor gözbebeklerime, Hiç bakmamalıydım gözlerine, Aldanmamalıydım o çimen rengine. Hala kulaklarımda çınlıyor Giderken haykırdığın kelimeler İnsan nasıl nefret eder, Aynı yastığa baş koyduğu birinden Ya da nasıl aynı yastığa baş koyar, Nefret ettiği biriyle. Kızıl bir alev odamın orta yerinde, Etlerimi tütsülüyorum, Kalbimde bir yanık kokusu, Yandıkça görüyorum, Hiçbir zaman biz olmamışız meğer. Halbuki nasıl masumdun seviyorum derken, Yıldızlar ne çok yakışıyordu saçlarına, Nasıl çağlayıp akmıştık aşka. Şimdi... ya şimdi... Hayalin kara bir gölge gibi Gözlerini al çık hayatımdan Dilan, Nefret ediyorum senden! g.sarıoğlu ikibinonun/dokuzuncuayının/yedincigünü |