GECE! BİR MAHKûMUN VARGecenin avuçlarına bırakıyorum seni, Tutmayacağım artık bilesin. Karanlık, tüm matemiyle sararken, Duygularını... Soluksuz kalacak, yalvaracaksın. Pişmanlığın da, fayda etmeyecek o an, Ya da üzülmüşlüğün ve gözyaşların. Öyle yıpratmışsın ki duygularımı, Öyle bozguna uğramışım ki, Birşey yapamazsın artık, bundan sonra... Metruk duygularım, Bir köşede unutulanımsın. Sen! ah sen! Yırtıp attığım sayfalarımsın, Karalanan... Sanma ki affın var, Bu yüreğin mahkûmusun,cezan kesildi. Gardiyanın gece, Son söz, onda ŞİMDİ... |
Gecenin avuçlarına bırakıyorum seni,
Tutmayacağım artık bilesin.
Karanlık, tüm matemiyle sararken,
Duygularını...
Soluksuz kalacak, yalvaracaksın.
Pişmanlığın da, fayda etmeyecek o an,
Ya da üzülmüşlüğün ve gözyaşların.
Öyle yıpratmışsın ki duygularımı,
Öyle bozguna uğramışım ki,
Birşey yapamazsın artık, bundan sonra...
Metruk duygularım,
Bir köşede unutulanımsın.
Sen! ah sen!
Yırtıp attığım sayfalarımsın,
Karalanan...
Sanma ki affın var,
Bu yüreğin mahkûmusun,cezan kesildi.
Gardiyanın gece,
Son söz, onda ŞİMDİ...
verilebilecek en buyuk cezalardan birini vermis siir
tebrik ediyorum can dostum
siir okudum gonul sayfanda saygilarimla