yüreğimdeki cenaze
Kabuklarından arındırıyorum yüreğimi sinsice
Kan revan ellerim Paslanmaya yüz tutmuş bir bir yok ediyorum Savuruyorum şehrin dört bir köşesine Susuyorum Konuşamıyorum kendi iç sesimle bile Yüzümün çizgilerinden yol tutturup akan gözyaşım Güzergahını şaşırmış Yaralarımda son buluyor Ellerimde kırmızılık kuruyor Var olduğun zaman diliminde yaşıyorum bir süre Yırtıyorum senli anlamsız dizeleri Parçalıyorum seni yazan kalemimi Ellerimle kendimi parçalar gibi Yok ediyorum seni Senli esrarengiz günleri Hakkını helal et sevgilim öldürüyorum sevgini. |