kokun yağmurda
yağmur sen kokuyor
hasretin gibi akıyor her damla sokaklara kendimi vuruyorum gidişini izlediğim şerefsiz yollara varlığına içiyorum bir başıma şehir tümüyle sen oluyor rengimi buldum gökyüzüne savurdum uyudum uykuya uyandım tutkunu olduğun renklere bulandım yağmur kokulu teninde deli karası gözlerinde kayboldum bulamadım kendimi katran karası geceye direndim yağmurun kokusunda boğuldum ateşim körükleniyor alevler sarıyor bedenimi gözlerine tutkun yüreğim yangın yeri yağmur söndürmüyor kıvılcım atıyor buram buram dumanı tüttürüyor senin kokun düştükçe avuçlarıma bin parçaya bölünüyorum şehir sen oluyorsun gözyaşım yağmura karışıyor. yağmur sonrası titreme başlıyor şehir ikinci perdeyi oynuyor senin kokundan kalan toprak kokusuna bürünüyor kelimeler filizleniyor hasretine çiçekler büyüyor.. 18.02.2009 17.40 |
Şehir ikinci perdeyi oynuyor
Senin kokundan kalan
Toprak kokusuna bürünüyor
Kelimeler filizleniyor
Hasretine çiçekler büyüyor.
Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.