EMANET UMUTLAR
Hüznüm
Göz bebeğine düşen son cemre Düştüğü yeri çilekeş eder zalimce Bulutlar Dokunur avuçlarıma İnme gelir sineyen geceye İnerim kuş kanadında yağmurn dokunduğu şehre Sokaklarda bulduğumu kaybederim karanlığın zihninde Avuçlarımdan akıp gitti Önce ellerin Sonra gölgen Gölgesizliğe soyundum Güneşi dağların ardına gizledim Senhsizliği ruhuma umutsuzca işledim. ____ Kırılgan umuduma dilek çemberleri bağladığım adam !... Emanet sevincini koynuna alıp uzaklaştın sonsuzluğa Sımsıkı sarıldığın umutlarını da sığdırdın avuçlarına Dünüme hüzün, bugünüme hançer vuran Geleceği yüreğime katan adam Yoksun gecemde Yoksunum her gece gözlerinden 21/03/09 |
Göz bebeğine düşen son cemre
Düştüğü yeri çilekeş eder zalimce
Bulutlar
Dokunur avuçlarıma
İnme gelir sineyen geceye
İnerim kuş kanadında yağmurun dokunduğu şehre
Sokaklarda bulduğumu kaybederim karanlığın zihninde.
Zevkle okudum. Kutlarım sizi