isimsiz şiirlerim78bulutsuzluğun kıraçlığında gök; feryadı, figan dolu, işit.. beni duyma.... ağıtsızlığına kınalar yakar bu koca şehir; caddelerce yalnızlık kalabalığından, bilirsin işte, bana sorma... mıknatıstan ne farkım var ? seni , senden habersiz; her türden gerçeğin gereksiz yanlarıyla çektim dünyama, kalbim nirvanada ufuk, acılarım sükut dergahında derviş; benden sakın korkma..... susuz topraklarımın tozuna değdi; dört mevsim yüreğin, ayaklarının bastığı yerde bereket, ardın sıra yeşeren binlerce çiçek.. saçlarından alevlenen eylül rüzgarları; huzur vakitlerinde rükum , pınrlarım katil kabahatimde yemin kalır özrüm.. gözlerinden hayalim düştükçe parmaklarına; tenine dudaklarımı çiz!!! bensiz arzularını mapus et uykusuzluklarına, kırmızı tüylü gelincikler bırak iklimlerinden... şaşkınsın inancının zaaflığına; haşa!! erkekler ağlamayacak kadar onursuz sanma... ’ Puslu dağların mor soğuklarındaki maral; kayalı yamaçların dilber yüzlü sevdası, ela gözlerine , ıssızlık çöken kentler ötesi, bu gece; karanlığın semazenliğindeki bütün yıldızlar, tanrının sana selamı... bense kör düğüm; bense , bana sensizlikte zulüm, ben , beni yaşatan ’ TEK ’ kelimede bin ömür... ....................... SEN ......................... gönlümün tahtının buyruğudur; mevlam seni iki cihanda mesut eylesin, muradsızlığının sebebi gayrı kaldıysa, hülyanla dolu kellemi cellat neylesin.... isimsiz şiiirler karan |