Bu köprü benim mekânım,
Sizinkine benzemez evim,
Sizin dünyanız başka,
Ben başka dünyalardayım,
Siz kaderinizi yaşarsınız,
İşte budur benim kaderim.
Köprü altına, doğarken ışık huzmesi
Yeni bir umut ile beklerim.

Sen annenin sesiyle uyanırsın,
Benim ise klaksiyon dur, müziğim.
Aç susuzda olsam soran olmaz,
Karnını doyurduğun bu dünyada
Senin saçını annen okşar,
Benim saçımı rüzgâr yalar,
Kaz tüyü yastıklara koyarken başını,
Kolum bana yastık olur, beklerim.

Sen ağlarsan başına koşuşurlar,
Şikâyetim kime olsun ki benim
Bir birimizin sıcaklığı ana kucağıdır,
Beğenmediğin, atılan ekmek doyurur beni
Sizin ki gibi bir hayat bize göre değil,
Zor yaşamdır bizim seçtiğimiz hayat,
Kararsızdır mekânımız bizim,
Bizde sizin çocuklarınızız
harika duygu dolu
yureyine saglik saiir dost.

Soğuk bir mevsim günü,
Heyecan vurdu limana,
yorulduk beklemekten.
Artık kübra gelsin.

Sessizlik sardı her yanı,
Zamana merhaba demek
Gülümsemek anne babayaa,
Artık kübra gelsin.

Bahara zaman var,
Gelmeye acele eden biri var,
Beyazlamadan yer,
Yağmadan kar,
Artık kübra gelsin.

Yıl 1988 Umutlu bekleyiş,
Sabırsızlanda bahar,
Gelmek isteyen yaz,
Artık kübra gelsin.

Beklerken itibarlı müsafiri,
Geldi kara gözleri iri,
Kepek kepek yüzünün kiri,
Artık kübra gülsün.

Hasta oldun ağladık,
Güldün gül açtı yüzler,
Karardı al al oldun,
Yıkıldı hastahaneler,


Sen gül kübra ağlama,
Sen sevin hayata
Sen sevin nefese,
Sen karalar bağlama
AR


köprü altına doğarken ışık huzmesi

Bu köprü benim mekânım,
Sizinkine benzemez evim,
Sizin dünyanız başka,
Ben başka dünyalardayım,
Siz kaderinizi yaşarsınız,
İşte budur benim kaderim.
Köprü altına, doğarken ışık huzmesi
Yeni bir umut ile beklerim.

Sen annenin sesiyle uyanırsın,
Benim ise klaksiyon dur, müziğim.
Aç susuzda olsam soran olmaz,
Karnını doyurduğun bu dünyada
Senin saçını annen okşar,
Benim saçımı rüzgâr yalar,
Kaz tüyü yastıklara koyarken başını,
Kolum bana yastık olur, beklerim.

Sen ağlarsan başına koşuşurlar,
Şikâyetim kime olsun ki benim
Bir birimizin sıcaklığı ana kucağıdır,
Beğenmediğin, atılan ekmek doyurur beni
Sizin ki gibi bir hayat bize göre değil,
Zor yaşamdır bizim seçtiğimiz hayat,
Kararsızdır mekânımız bizim,
Bizde sizin çocuklarınızız

Soğuğun uğultusun da yatarım ben
Hayallerim, uykudaki düşlerim, yoldaşımdır,
Gözüm kapandığında sizin gibiyim,
Yaşadığınız hayatı yaşarım,
Allah’ın bir kaderinden diğer kaderine geçerim,
Siz görürsünüz işte o zaman gülerim
Düşlerimin yoğun olduğu bir anda
Tekmelerle uyandığımda.

Sizin gibi okulum yok benim
Dersim barınmak çalışabilirsem
Ucu yırtık ayakkabılarım sizinkine benzemez
Kimse günaydın demez bize,
Dersler nasıl diyecek babam olmadı,
Kadife sesli nenemi hatırlamam,
gasp edilmiş hayatın arta kalanı,
İşte benim hakkım, ben köprü altı çocuğuyum.

Gece yıldız cümbüşünü izlerim
Televizyonum gökyüzü benim,
Kayan yıldızlar bana gelir, kollarıma
Bakarken bazın dalar gözlerim,
Benim gibi arkadaşlarım var,
Sen villanda eğlen,
Duvarın bu yakası benim mekânım
İşe benim hayatım, ben köprü altı çocuğuyum

=========================AR=============================



















mehmet talip bilgil



yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım