İLACIM SENSİN
Yavaş yavaş yol alırken,
Zifiri karanlık olan gece, Sönen ışıklar! Tahammülü kalmayan sevgisizlik, Karanlığa karışan uykusuzluk, Sevgisiz ne kadar anlamsız, Günler ne kadar manasız. Sensiz seni kim bulabildi, Kim sevgine erdi? Saatin tiktakları, İnen birer balyoz sanki. Zaman durdu mu acaba? Ya bu sessizlik ne? Sabah yine sensiz oldu, Güneş yine sensiz doğdu. Eyvah! İçimde azgın dalgalar, Çarpıyor kalbimin duvarlarına. Sevgisizliğin krizindeyim, İlacım sensin; Bağımlıyım sana, Ey Esma-ul Hüsna. |