kar yangınlarıakşam olur bir melisa gibi kapatırsın dünyaya yapraklarını duvarlar gelir üstüne gölgeler gelir kıvrılıp düşlerin içine kanarsın… temmuz gecelerinde ayaza çeker yüreğin büzülürsün köşene omuzların düşer önüne donarsın… hayaller çakılır usuna sel sel taşar yalnızlık kirpikler kavuşmaz yıldızlara asılır vuslat yanarsın… bütün renkler siyaha çalar unutursun beyazı kar yangını geceler hüzünlerini satar pervasız acılar rehin kalır kanadı kırılır umudun hazan yaprağı gibi solarsın… solursun hasret rüzgârını yalnızlık kokar rıhtımlar deniz sen kokar karanlıkta tükenir nefesin yüreğin kan revan koşarsın… ezilmiş gelincikler kanar ayak altı hüzün yağmurları yağar sığınacak liman ararsın büker boynunu kaderine, çaresizliğine ağlarsın… Saba35 |
ayak altı
hüzün yağmurları yağar
sığınacak liman ararsın
büker boynunu
kaderine, çaresizliğine
ağlarsın…"
bu artık boynun büküldüğü değil kırıldığı an..
hüzünlüydü bu ...