KALBE VEDA
pes deyipde gidermiyim şimdi
en kırgın anımda sudan korkar oldum benmi yansıyorum yoksa durduramadığım yüreğimmi su akar beraklığı bundandır, insan akar kaderi sevdadandır. herkes bakar hayata olduğu gibi ben bakarım hayata kendim gibi kime desem; kafesinde kuşmuydum kime söylesem; ağında balıkmıydım sevebilseydim yer yarardım ay dinlemez, kanatlanıp uçardım vah ki, yandığın ateşe, heba olan geceye ey kalbim ! ilanıdır bu aklımın sana...davullar çalsın Hiç kimseler duymadık demesin virane oldun artık yıprandın tükendin son noktan bu...son çıkışın, orda kal karanlığında kör kuyular içinde ve sadece bedenime nefes ver sadece ellerime ve sadece ayaklarıma ey kalbim bundan sonra daima yaşa bildiğince ama sende unuttuğum aklımı bırak bana sonra git gidebildiğince ulaşamıyacağım en uzak noktalara |