Ben sensizliğe ağlarım
Ben senli sensiz ağlarım, tuzlanmış avucumdaki derin çizgiler
Dik yokuşlara tırmanırken ben, uzun bakışlı ölümsüz savaşcılar Öyle acımasızca atarlar ki oklarını, acır aklımın sensizliği, Kara geceler ve hırsını yitirmiş hastalıklı gündüzler Ve vazosunda kurumuş mevsim çiçekleri Yada yüzüme bakmaya tenezzül bile etmeyen sokak kedisi Ben senli sensiz ağlarım, toprak nemlenir, sellenir ve akar gider Sana yol bulurmu bilmem Ama ben yinede bir umut her daim ağlarım |