Deniz Gözlü Kadınadenizi gözlerinde taşıyan kadına; Toprak ana serperken eteğinden bereketi, Ana rahmine bağ edilmiş göbeğin, Ilık bir yağmur gibi süzülüp, Annenin göğsüne kondu minik dudakların, Kötülük nedir bilmezsin, Bahar yağmurlarıyla yundu tenin. Pembe düşler düşerdi beyaz kağıtlara, gözlerinden, Sesinde can bulurdu canan, Sen solacak olsan, Bülbüller can verirdi avuçlarında. Sen hala, Hayal kırıklığından başka bir şey olamadım diyorsan, Aynaya bak! En az bir insan kadar insansın, Ve kaldır gözlerini göğe bak, Deniz gözlerin bahar yağmurlarıyla yıkanacak! gülbeyaz sarıoğlu ikibinonun/sekizinciayının/onüçüncügünü |