Bana da dememeliydim:
Hisseli harikalar kumpanyasını
Sadece izlemeliydim Yağmurları dökerken bulutlar Gök kuşağını beklememeliydim Çamurdan arta kalan Islak kaldırımları çiğnerken ben Sadece yönümü bilmeli O yöne gitmeliydim Hangi harabesinde Hangi eteğin unutulduğu belli olmayan Karanlık ve arka sokakları bol şehirlerde Yönümü yitirmemeliydim Macuncu her macuuun diye bağırdığında Avuç açıp bana da dememeliydim Her pamuk şekerine içli içli bakmamalı Her kağıt helvayı istememeliydim Bakır kaptan dağıtılan Çorba ile yetinmeli Tayınıma razı olup Gurbete gitmemeliydim Yerin altı üstü demeden Kazma vurup öylece Yerin ve zamanın ilmine Karşı gelmemeliydim Bir naylon tarak alıp Saçlarımı ucu kırık aynalarla Şekillendirmemeli Tören mızıkası çalındığında Uygun adım yürümemeliydim ben aşka Cahil kalmalıydım belki Hiç bilmemeliydim iki kere ikinin hep dört etmediğini Hiç almamalıydım o zalım kokuyu ve Ben eksilmeliydim belki Şimdi ne yanıma dönsem ben varım Herkesten kurtuldum belki ya Benimleyim hala Sevdiğimi haykırdığım ben Neler istiyor hala benden Yılka atları Yufka ekmeği Dayanır mı bu isteyişe can ki? Bana da bana da dememeli Benimle beni Bölüşmemeliydim bu kadar Ben ve ben Bende kalırdık belki o vakit |
sizi
her şiir d-okumak gerek...
kaleminiz ÇOK GÜÇLÜ...