Yüzümü Göğsüne Gömmeden
Kurgulu bir serüven üstünde neşterler oynaşıyormuş
Ak güvercin uçuruyormuşuz sözde Beyaz merdivenlerden... Rahvan atlar üstünde aşk’a barışı taşıyormuşuz sandık Sürebileceğimiz kadar sürdük güneşi öteye de Yarenliğimizi sisli puslu iklimlerle yarışta bildik Yanıldık Beyhude yaslı gecelerin yastıklarına yaş bıraktık da Boşu boşuna mı sevdayı yetim kıldık ıslak kirpiklerde Sana herşey değerdi kadın Pişman değilim hiç Ne kadar filizlense de hüzünler yürek yerimden Acı zamanlarımı bir tuhaf yanlızlık tadımda saklıyorum Ben yine denizleri gözlerine akıtacağım Ben yine kara gözlerinde serinleyeceğim elbette Taşıracağım mutlaka dalga dalga seni kıyılarda Buysa eğer masum diye söylenen aşk Öpüşsün artık yokluğum yokluğunla Kuytularda Karanlık sokaklarında ağlaşırken körpe sevinçler Derin bir sancının kıvrımlarından dik uçurumlara İntihar kuşları gibi bodoslama iniyorum Bu yaban yanımızmıydı hislerimizdeki gurur Bilemiyorum Kara gözlerinin nöbetinde uyuduğum kadın.. Gözlerimin önünden salınırsın hala İçimde köz közsün başlangıçım da sonum da Sazlardan dinmeyen ayrılık şarkıları devşiriyorum Çaresiz notalardan yuvarlanacak Derin acılarım Yüzümü göğsüne gömmeden bir defa Sıktıkça ilmiğini canını çıkardık işte, Katran karalarına akıttık geceleri bilmeden Hüznümüz kırılgan akıyor artık Billur nehirlerden Şimdi bir mum yakıyorum senin renginden Ve sabrım firar ediyor bedenimden Nihayet dudak çatlaklarına dokunuyorum Melodiler ezberliyorum kirpiklerinin sesinden Arta kalan aşk’ı beyaz bir tabakta biriktiriyorum Son defa üfle yüzüme ne olur Nefesin içimde ölmek istiyorum... Faruk Civelek |
gerçekten bu şiir yazılmışsa adına değerdi diyorum....
Yüzümü göğsüne gömmeden bir defa
bazı kelimeler alıp götürüyor insanı severek kelime kelime inceleyerek vehissederek okudum..sayfanıza güller güzellikler bıraktım...selam ve dua ile...