SEN VE KELEBEKLER
cam duvarlar yıkıldı aniden,
kurumuş ölü kelebekler sabır istediler... verdim ; sarıyken renklendiler.. bir ıslık sesiyle ayaklandı dev bakışları, kanat çırpışlarındaki gürültüde saklandı yıkılan cam duvarlar, hayatlarının taze nefesi kulaklarımda fısıltı olarak kaldı. gözlerime ahengi sardı gözlerinin, onlar sendiler.. kilitli sandıklarda umarsızca uyumuş gibiydiler, sen ve kelebekler sevgiye hasret yaşadınız. çıkamadınız kozanızdan var gibiydiniz sanki; ama hiç yoktunuz... |