SürgünHayli zaman geçti daha dün gibi Darıldığım anı unutmadım yâr, Tutunup gurbete bir sürgün gibi Sarıldığım anı unutmadım yâr. Tadarken vuslatın leziz balından Umutlar damıttım sevda falından Gonca bir gül gibi selvi dalından Derildiğim anı unutmadım yâr. Yıktın da bendini hicran yönüne Cefa bayrağını çektin gönüne Vefa dilendikçe; cansız, önüne Serildiğim anı unutmadım yâr. Okşarken muhabbet ruhu, talepsiz Sığındın bühtana koştun; acepsiz Kınarken aşkımı yersiz, sebepsiz Yerildiğim anı unutmadım yâr. Yoruldu sadakat düştü hakirce Sarhoş oldu güven sızdı fakirce Sorgularken beni münker nekirce Kırıldığım anı unutmadım yâr. Kahır dillendi de yâr dergâhında İkbalim karardı karargâhında Üzgün bir melalle ar tezgâhında Örüldüğüm anı unutmadım yâr. Firkat hevesiyle yola çıkarken Bir an düşünmedin bahtı yıkarken Veda silahını şevkle sıkarken Vurulduğum anı unutmadım yâr. Koydun da Mimar’ı hasret narına Yazdın sonsuzluğu intizârına Ebedi hüsranla dert diyarına Sürüldüğüm anı unutmadım yâr. Menderes OYANIK 25.05.2010 Şiirimi Güne taşıyan çok değerli seçki kuruluna ve yorumlarıyla beni onurlandıran siz şair arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. |
Zevkle okudum. Akıcı, coşkulu, musıkî tadında.
Tebrik ederim.
Biraz geç okudum ama, bugün şiirle doydum bu şiirle. İyi oldu.
Gözünüze yaş, ayağınıza taş değmesin.
Selamlar.